تاریخچه کاغذ دیواری

از دانسته های تاریخی چنان بر می آید که اولین شکل شناخته شده از کاغذ در حدود 4000 سال قبل از میلاد بنام پاپیروس مصری ساخته شده است ، ولی کاغذ دیواری اولین بار در چین باستان متولد شد، چرا که چینی ها به نوعی مخترع کاغذ بودند و از 200 سال پیش از میلاد کاغذ برنج را روی دیوار می چسباندند.

در سال 105 پس از میلاد یک خواجه درباری در چین توانست کاغذ را از ضایعات پارچه به شکل مدرن تری تولید کند. این تولد چیزی بود که ما امروزه به عنوان کاغذ می شناسیم. در قرن هشتم میلادی تعدادی از کارگران چینی که به اسارت اعراب درآمده بودند روش ساخت کاغذ را به آنان آموختند که به نوبه خود این دانش در سراسر خاور میانه گسترش یافت. در قرن دهم اعراب رشته های کتانی را جایگزین حصیر و بامبو کرده و ورقی به مراتب با کیفیت تر تولید کردند.

در طول قرن 12 ساخت کاغذ در سراسر اروپا هم گسترش یافت. یکی از قدیمیترین نمونه های آن تمثالی از مریم مقدس متعلق به 1418 است که همکنون در کتابخانه سلطنتی بروکسل نگهداری میشود. این روش چاپ ممکن است همانی باشد که توسط چینی ها بکار می رفته است. Jean Bourdichon در فرانسه 1481 به دستور شاه لوییس یازدهم 50 رول کاغذ را با نقش فرشته هایی در زمینه آبی رنگ چاپ کرد. شاه لوییس کاغذ دیواری هایی قابل حمل سفارش داده بود، زیرا می خواست آن را از کاخی به کاخ دیگر با خود جابجا کند.

یکی دیگر از مقامات بلند پایه اروپایی به هنرمندان ماموریت داده بود تا کاغذ منقشی برای دیوار های اتاقش بسازند، اما این گونه ها را تا زمان ظهور ماشین چاپ به سختی می توان کاغذ دیواری نامید. یکی از بقایای کاغذ دیواری اروپایی متعلق به سال 1509 که هنوز موجود است در کالج کمبریج انگلستان نگهداری می شود. این اثر یک طراحی ایتالیایی است که روی قطعه ای از چوب انار حکاکی شده و پشت یک بیانیه هنری هشتم چاپ شده است. کار چاپ آن را به Hugo Goes نسبت میدهند که یک چاپچی در شهر یورک بود.

در سال 1599 یک اتحادیه از نصابان کاغذ دیواری برای اولین بار در فرانسه تشکیل شد. Jean-Michel Papillon، گراور ساز فرانسوی، کسی که به عنوان مخترع کاغذ دیواری شناخته می شود در سال 1675 شروع به طراحی بلوک هایی کرد که در کنار هم به صورت الگوهای تکرار شونده قرار میگرفتند و کاغذ دیواری به شکلی که ما امروز می شناسیم کم کم شکل گرفت. قدیمی ترین نمونه موجود از کاغذ دیواری مخملی متعلق به ورچستر است که تقریبا در سال 1680 ساخته شده.

روش های تولید کاغذ دیواری توسط انگلیسی ها به طرز قابل توجهی توسعه یافت و تولید آن در کارگاه هایی در لندن قرن 18 فراگیر شد. در انگلستان ابتدا نوعی از کاغذ منقش مد شده بود که طرحهایی از گچبری را تداعی می کرد ولی رفته رفته کاغذ دیواری جایگاه خودش را میان طرفداران پیدا کرد. کاغذ دیواری در سال 1739 به آمریکا رسید. در آن سال Plunket Fleeson شروع به چاپ آن در فیلادلفیا کرد. در آمریکا نخست طرحهای اروپایی کپی می شد ولی بعد از جنگ آمریکایی ها خودشان دست بکار طراحی هایی شدند از گل و بوته گرفته تا طرح های نئو کلاسیک.

در سال 1778 لویی شانزدهم دستور داد تا اندازه طول هر رول کاغذ دیواری 34 فیت (ده متر) باشد. در سال 1785 یک مرد فرانسوی به نام Christophe-Philippe Oberkampf اولین ماشین چاپ کاغذ دیواری را اختراع کرد. در همان سالها Nicholas Louis Robert فرانسوی هم روشی برای تولید کاغذ دیواری هایی با طراحی قابل تطبیق نامحدود (endless) پیدا کرد.

در سال 1798 لیتوگرافی توسط Alois Senefelder در آلمان اختراع شد در حالیکه در فرانسه سال 1800 کاغذ دیواری های زیبایی با کلیشه هایی که با دست حکاکی می شدند چاپ می شد.برخی از این انواع تا 5000 ضرب کلیشه را شامل می شد. در سال 1839 انگلیسی ها ماشین چاپ چهار رنگ را اختراع کردند، که طرح ها روی سیلندرهایی حکاکی می شد که می توانست تا 400 رول کاغذ دیواری را در روز چاپ کند. در سال 1850 دستگاه چاپ 8 رنگ به عرصه آمدو در 1874 ماشین چاپ بیست ترام اختراع شد. در سال 1879 چاپ با گراور که به روش Intaglio نیز موسوم است توسط Karl Keitsch در استرالیا ابداع شد.

در سال 1888 برای اولین بار چسب های آماده برای کاغذ دیواری توسط Ferdinand Sichel عرضه شد و در سال 1890 ماشین چاپ فلکسو گرافیک در انگلستان ابداع شد. ماشین چسباندن کاغذ دیواری به نوبه خود از قرن 20 ظاهر شد. چاپ سیلک که گفته می شود منشا آن ژاپن و چین است بین سالهای 960 تا 1280 بکار می رفت با این وجود این روش برای اولین بار در سال 1907 توسط Samuel Simon ثبت شد و اولین ماشین چاپ سیلک در سال 1920 ابداع شد. در عصر ویکتوریا طرحهای چاپی در اتاقها یکی پس از دیگری جلوه گری می کرد، خصوصا با رنگ های پر زرق و برق. ورود کاغذ دیواری های چاپ شده با ماشین چاپ، نقوش اسلیمی و گل و بوته ها را متناسب با بودجه اکثر خانواده ها روی دیوارهایشان آورد. صنعتگرانی چون Louis Comfort Tiffany و William Morris و تعبیر شاعرانه آنها از طبیعت که روی قالب های چوبی حکاکی می شد به نماد هنر نو بدل شدند. در عصر ویکتوریا، آنگونه که انتظار می رفت موقعیت بزرگی برای رونق و همه گیر شدن کاغذ دیواری بوجود آمد. در طول این دوره که از آن به دوران طلایی کاغذ دیواری یاد می شود حدود 400 میلیون رول از آن فروخته شد.

در سال 1936 ترکیبی از مشتقات سلولوزی به نام Carboxymethylcellulose به عنوان چسب کاغذ دیواری به شکل پودر قابل حل در آب توسط Henkel وارد بازار شد. بعد از جنگ جهانی دوم تمام کمپانی های تولید کننده کاغذ دیواری تحولی بزرگ را تجربه کردند: با روی کار آمدن رزین های پلاستیکی که ماندگاری، مقاومت و قابلیت شستشوی بالایی را به ارمغان می آورد. در سال 1974 انجمن صنفی ملی از فعالان عرصه کاغذ دیواری در آمریکا تشکیل شد.

اگر چه مدرنیسم به زرق و برق روی خوشی نشان نداد و از محبوبیت کاغذ دیواری در این سالها اندکی کاسته شد، اما رفته رفته با تغییر گرایش مردم از فضا های خلوت و بی رنگ و لعاب، رویکرد به سمت استفاده از کاغذ دیواری مجددا آغاز شد. اکنون دیگر با یک نام به عنوان کاغذ دیواری مواجه نیستیم بلکه سخن از خانواده ای از دیوارپوش هاست که به شکل معجزه آسایی با ترکیبات متنوعی همراه با قابلیت شستشو، مقاومت بالا در برابر اشعه فرا بنفش خورشید و . . . بر دیوار ها خودنمایی می کنند.